An Unbiased View of ปรปักษ์จำนน

An Unbiased View of ปรปักษ์จำนน

Blog Article

อ่านสนุกที่สุดก็เล่มสี่เลย เพราะมีเรื่องการศึกที่พระเอกกำลังรวบรวมแผ่นดิน มีการออกอุบาย มีอะไรต่างต่างนานาให้อ่าน ความสัมพันธ์พระนางเริ่มมีจุดขยับ แม้ไม่ได้ซาบซึ้งกินใจเท่าที่ควร แต่จุดเปลี่ยนก็ทำได้ดี เล่มสี่นี้จึงอ่านได้เร็วขึ้นเยอะ

หลังจากอ่าน ๆ ไปเรารู้สึกว่าผู้เขียนจะบอกเราว่าเบื้องหลังความสำเร็จของผู้ชายนั้น มีผู้หญิงอยู่ ถ้าได้เมียดี ชีวิตก็จะดี๊ดียิ่งขึ้นไป

พระเอกของเรางานรัดตัวมาก อยู่บ้านไม่กี่วันไปรบอีกละ

: "A retreat over the battlefield orchestrated by Xiaoqiao's grandfather fourteen decades back resulted while in the deaths of Wei household elders, igniting a bitter clan feud.

(ดูโหงวเฮ้งมีแววว่านางจะร้ายน่า มาก)

ที่ว่าทำใจเก่งหมายถึงในเรื่องนอกจากแม่สามีประสาทแดกยังมีสามีซึ่งก็คือพระเอกที่ถือตัวเองเป็นใหญ่ เข้าใจว่าเป็นธรรมเนียมโบราณ แต่หลายอย่างของพฤติกรรมพระเอกถ้าเป็นเราคงอยากกระโดดถีบขาคู่แล้วเอามีดเสียบท้องให้จบ ๆ (เช่นการดื่มน้ำยังต้องให้เมียไปเอาให้ กินข้าวก็กินก่อนให้เมียปรนนิบัต��� )

Missing your password? Remember to enter your username or email tackle. You are going to receive a official source link to make a new password through e-mail.

ดีมากกกก สนุกมากกกก เข้มข้นจนวางไม่ลง

ในภาพนิมิตของ ‘เสี่ยวเฉียว’... สกุลเฉียวจะล่มสลาย สกุลเว่ยรวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง พี่สาวถูกบีบให้ต้องฆ่าตัวตาย นางต้องตายอย่างไร้แผ่นดินกลบฝัง!

เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ ส่วนพระเอกแค่แต่งเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว

แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น

แม้มารดาเขาจะเกลี���ดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา

แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น

เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของสกุลเฉียว แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา